000. Prologue {druga część opowiadania}

!!!ROZDZIAŁY PIERWSZEJ CZĘŚCI ZNAJDUJĄ SIĘ W ZAKŁADCE "ROZDZIAŁY"!!!

Każdy z was został kiedyś oszukany, prawda?

Bolało?
Pewnie jak cholera, co?
Nie trzeba oczywiście przyznawać, że kiedy zrobi to osoba najbliższa, czujemy się jakby wbiła nam nóż w serce.I nagle zmieniamy własne postrzeganie świata.

Sami nazywacie to „nauką na własnych błędach”.

Ja jednak uważam, że to asymilacja –

przystosowujecie się do nowych okoliczności, 

albo wracacie do starych nawyków. 

Czasami zdarza się wymieszać oba.

Wtedy zatrzymujemy się między wspomnieniami i teraźniejszością, 

chcąc czerpać przyjemność z obydwóch.

Na początek, – gdy toniemy w oceanie przeszłości, 

taplając się między tymi przyjemnymi doznaniami, które już minęły, 

wydaje się nam, że to dobre, właściwe. 

Z czasem jednak obraca się to przeciw nam.

Stajemy się bardziej podatni na krzywdy z czasów teraźniejszości

I to wszystko przez to, że nie zamykamy przeszłości. 

Nadal chcemy się nią cieszyć, bez względu na konsekwencje, 

które z czasem, niestety okazują się niewyobrażalnie ogromne. 

Jestem tu po to, by uświadomić wam błąd, który większość z was nagminnie popełnia.

Gdy chcemy zmienić swoją przyszłość i zapomnieć o tym, co było, 

nie zrobimy tego, jeśli nie zamkniemy się na wspomnienia.

To największa zguba człowieka, puszka Pandory.

A osobą, która wpadnie w jej zasadzkę będzie Kate.

Jesteście ciekawi czy uda się jej w porę uporać ze wszystkim?

Czy w końcu będzie szczęśliwa, a jej przeszłość zostanie przeszłością?

Przekonacie się, czytając jej dalsze losy.

Jednak pamiętajcie, że czasem odkrycie prawdy może odebrać nadzieję szybciej niż wiara w kłamstwa…*

_____________________________________
* - cytat pochodzi z książki, którą całym sercem polecam - Hopeless, Colleen Hoover.
Czytałam jednym tchem, a jej ślady pozostały we mnie na długo.
____________________________________

od autorki: Chciałam tylko powiedzieć, że prolog pisałam cztery razy, a oto jego ostateczna wersja. Przemyślenia pozostawiam Wam. ;)
Dziękuję za to, że jesteście. xx

follow --> @KateYPOM